dinsdag 13 april 2010

De Post: online versus offline liefdesbrieven

Kent u het nog? Die voorwerpen waarmee u zelf als klein jongetje of meisje schreef. Ik geloof dat het pen en papier noemde, maar ik kan me vergissen. Als je wou communiceren dan moest je deze twee voorwerpen met elkaar in contact brengen en door bewegingen met de pols te maken ontstonden krabbels die een betekenis hadden. Een delete-knop bestond niet en het grappige moet nog komen. Als je deze krabbels wou bezorgen aan iemand anders moest je uit je luie zetel komen en naar een rode bus van de Post wandelen. Bestaat die trouwens nog? Het zijn gedachtesprongen die in de toekomst uit de geschiedenisdoos zouden kunnen springen. Toch ben ik ervan overtuigd dat het niet zo een vaart zal lopen. “I love the smell of paper in the morning”. Een brief schrijven en ontvangen heeft nog steeds een meerwaarde voor me. Een mooie liefdesbrief die neergepend en gepost is heeft meer effect dan duizend sms’jes die je moet aflezen van gekrast schermpje.

Bij de post begrijpen ze de laatste tijd goed dat offline en online heus hand in hand kunnen gaan. Vorig jaar lanceerden ze de website secretcode.be [lees blogpost] en vandaag komen ze naar buiten met een nieuw initiatief: www.loveletters.be Ze vroegen twee bekende Vlamingen (Marie Vink en Pieter Aspe) en twee bekende Walen (Jacques Mercier en Laurence Bibot) om een romantisch ei uit te broeden. Iedere bezoeker kan via de website loveletters.be een liefdesbrief laten schrijven door een van deze auteurs. Je kan hem richten tot je lief, huisdier of jezelf. Je hoeft de brief zelf niet af te printen en likken aan de postzegel hoeft evenmin. De Post zorgt dat het schrijfsel in de brievenbus van de geliefde valt. Een supergeslaagd initiatief!




Update
Vandaag is de liefdesbrief van De Post, geschreven door misdaadauteur Pieter Aspe, in de bus gevallen van mijn ouders. Ik ben zo vrij geweest om een liefdesbrief uit hun eigen naam naar elkaar te versturen. Ze waren aangenaam verrast. Ik was enerzijds zelf ook aangenaam verrast door De post. Enerzijds werd de brief na amper drie dagen geleverd, anderzijds waren de liefdesbrieven zowaar voorzien van een echte postzegel. Ze hebben geluk bij De Post dat postzegels niet meer met de tong moeten worden bevochtigd. Een liefdesbrief met het speeksel van een ander heeft immers net dat tikkeltje minder.

ps: De actie van de liefdesbrieven van De Post loopt nog tot 2 mei, schrijf dus nog vlug een liefdesbrief naar je ex, schoonmoeder of koning Paolo via www.loveletters.be

dinsdag 6 april 2010

13e Relationship Marketing Congress

Het wordt een jaarlijkse traditie voor mij om naar Relationship Marketing Congress van Stichting Marketing te gaan en aan mijn kleine marketingteen te voelen zal ik ook dit jaar weer aanwezig zijn. Het congres gaat door op 20 mei en is aan zijn 13de editie toe. Ondanks het feit dat ik een echt centraal en origineel thema mis (bekijk programma), zijn er toch een aantal sprekers die ik de moeite waard vind: Frans Reichardt (Holy Cow), Tamara Gielen en Daniel Morel (Wunderman). Mijn verslagen van vorige editie van het Relationship Marketing Congress kan je alvasthier lezen.

vrijdag 2 april 2010

Seth Godin: warm water of hete lucht?

seth godin purple cow
De koningin Elisabethzaal is tijdens de kerstperiode het strijdtoneel voor een harige pluchen hond met spraakgebrek en een bende gillende kinderen. Gisteren was deze Antwerpse zaal echter the place to be voor een kale, kleine en welbespraakte Amerikaan. In plaats van een zaal vol lastige etters, waren de stoeltjes bezet door iphones en hun bijhorend baasje. Seth Godin, amerikaanse marketinggoeroe, had de taak om het publiek te vermaken met zijn marketingtheorieën. Mijn reden om aanwezig te zijn: free drinks? Nee hoor, ik had in het verleden al meermaals gehoord van Seth Godin en wou wel eens weten of hij zijn zogenaamde heldenstatus waardig was. Was deze marketeer de uitvinder van het nieuwe warme marketingwater of eerder de geslepen verkoper van commerciële lucht. Ik maakte van geest en vooringenomenheid een tabula rasa. het gratis bolleke aan de ingang hielp alvast.

Na een uur van slides en een waterval van woorden zonder één keer euh te zeggen wist ik het antwoord op mijn vraag: het is commerciële lucht met enkele warme condensdruppels. In principe komt heel zijn uiteenzetting neer op het ontdoen van je basisinstinct angst ( lizard brain) en het laten opborrelen van uniciteit. Wie kan daar op tegen zijn? Seth Godin heeft gelijk als hij stelt dat mensen slaaf zijn van een sytseem waarbij het in de pas lopen wordt beloond. Vanaf onze wieg worden we via scholen geïndoctrineerd om te gehoorzamen op een slaafse manier. We moeten onze angst op hold zetten en onze creativiteit en uniciteit op play. Het wondermiddel om dat te doen? Dat werd niet gegegeven door Seth Godin. Misschien was de tijd te kort of moeten we zijn boeken maar kopen. Voor mij waren het opgewarmde woorden die ik al zó vaak had gehoord en gelezen en slides die ik ook op slideshare kon vinden. Ik bleef een beetje met een honger gevoel achter ondanks de lekkere hapjes die voor en na de show werden gepresenteerd. Ik heb me wel voorgenomen een paar van zijn boeken te lezen op aanraden van mensen die vonden dat zijn werk zo goed is. Het boek is inderdaad vaak beter dan de film.

Eén ding vond ik wel frappant. De vele twitteraars die letterlijk elk woord herkauwden als een koe en het uitspuwden op Twitter: seth Godin says x, Seth Godin says z. Ik kan Godin begrijpen dat hij geen twitterwal wou tijdens de voorstelling. Een autocue voor het publiek op de achtergrond is op zijn minst belachtelijk te noemen. Volgens Seth Godin moeten we leiders zijn van een "tribe" zoals de beatles dat destijds waren voor hun fans. Ik ben er alvast van overtuigd dat Godin zijn eigen theorie goed toepast.



Ready? Seth? Go!

Mijn indrukken van Seth Godins performance op 1 april in Antwerpen vind je hier.

http://www.dmplaza.be/2010/04/02/ready-seth-go/

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...